3 typowe nawyki małego dziecka, które zazwyczaj martwią rodziców

Czasami rodzice nie są w stanie zrozumieć, dlaczego ich dziecko zachowuje się „dziwnie”. Nietypowe nawyki nie zawsze są jednak groźne. Co więcej, pedagodzy uspokajają nas, że niektóre z nich są zupełnie normalne. Jak więc powinniśmy reagować?

Małe dzieci potrafią w mgnieniu oka zmienić swoje zachowanie. Rozrzucanie zabawek po pokoju, nieuzasadniony płacz czy zamykanie przed wszystkimi domownikami drzwi to doskonale znane rodzicom zachowania. Co jednak zrobić, gdy nietypowa z punktu widzenia dorosłej osoby czynność staje się codziennością? Przedstawiamy 3 typowe nawyki małego dziecka, które z reguły budzą nasz niepokój.

Uderzanie głową o meble i ściany

Nic dziwnego, że takie zachowanie budzi niepokój dorosłych – maluch łatwo może przecież zrobić sobie krzywdę. Uderzanie głową na boki o szczebelki łóżeczka lub „machanie” nią w powietrzu może być sposobem rozładowania emocji. Mnogość otaczających naszą pociechę bodźców może powodować zmęczenie i złość. Czasami dzieci właśnie w ten sposób chcą zwrócić na siebie uwagę lub np. ulżyć sobie w bolesnym ząbkowaniu. Warto wtedy zabezpieczyć mieszkanie – owinąć czymś miękkim szczebelki łóżka i kanty mebli. Jeśli problem nasila się, wtedy potrzebna będzie konsultacja lekarska.

Wyrywanie i „skubanie” włosów

Najczęściej widzimy to w dosyć czarnych barwach – jako niebezpieczny przejaw autoagresji. Psychologowie jednak i to zachowanie poniekąd usprawiedliwiają. W ich opinii przeważnie jest to dowód na niewykształconą jeszcze umiejętność radzenia sobie z napięciem emocjonalnym. Jednostajny rytm takich zachowań działa na malucha po prostu uspokajająco . Nie oznacza to jednak, że należy zupełnie lekceważyć takie zachowanie. Gdy dziecko nagle zaczyna mocno ciągnąć się za włosy, trzeba wybrać się do pediatry. W gestii rodzica, który najlepiej zna własne dziecko, przeważnie leży intuicyjne wyczucie, czy zachowanie jest powodowane np. bólem. Aby pomóc maluchowi uporać się z tym nawykiem, można dyskretnie podsunąć mu jakąś włochatą maskotkę do skubania lub po prostu krótko obciąć włosy, a dziewczynkom spiąć np. koczek.

Obgryzanie paznokci

Jest to mało przyjemny dla widzów nawyk, który niestety może pozostać z dzieckiem na dłużej. Często jest to problem przedszkolaków, a nawet nastolatków. Przyczyny? Nasz maluch najprawdopodobniej odczuwa lęk, czymś się stresuje lub się nudzi. Obgryzanie paznokci jest najczęściej spotykanym nawykiem wśród dzieci. Może minąć z czasem, kiedy dziecko upora się z jakimś problemem, lub przekształcić się w inny nawyk, np. gryzienie warg. Dobrym wyjściem z sytuacji jest obcięcie dziecku na krótko paznokci. Ten nawyk wymaga od nas pilnej uwagi, ponieważ wkładanie brudnych palców do buzi może być przyczyną infekcji i zakażeń. W żadnym wypadku nie krytykujmy ani nie karzmy dziecka za takie zachowanie. Lepiej odwrócić jego uwagę ulubioną zabawką lub bajką. Wspólne czytanie może okazać się dobrym antidotum na niepokojące nawyki i pomóc maluchowi zrelaksować się. Dobrze jest też czymś zająć ręce malucha – wycinanki czy modelina okażą się pomocne.