Hemoroidy w ciąży: zmora (niemal) wszystkich kobiet

Zwykle przyznajemy się do nich i zaczynamy działać, gdy ginekolog w czasie jednej z wizyt zwróci na nie uwagę; same długo odwlekamy sprawę. To fakt, hemoroidy w ciąży są wstydliwe, wizyta u proktologa jeszcze bardziej. Jednak często możemy skutecznie pomóc sobie same, a dostępne zabiegi, przeprowadzane są szybko, bezboleśnie, w ramach ubezpieczenia lub za pieniądze, które nie powinny zrujnować domowego budżetu. TEKST: Katarzyna Berg

Skąd się biorą hemoroidy w ciąży? Hormony szaleją podobnie, jak wskaźnik na wadze i obwód w pasie, bo ciąża to wyzwanie dla organizmu. A każde wyzwanie ma jakąś cenę. Płacisz więc rozdwojonymi włosami, inną cerą, rozstępami czy właśnie hemoroidami. Spośród wszystkich tych nieszczęść są wprawdzie najmniej widoczne, ale bolą, pieką, swędzą, budzą lęki i rodzą pytania: dlaczego w ogóle są, co mogę z nimi zrobić teraz i potem, gdy już urodzę?

kliknij i zobacz piękne sukienki ciążowe w najniższych cenach

Lekarze mówią tak: hemoroidy pojawiają się z kilku powodów, a jednym z nich może być właśnie ciąża. Macica, która w czasie jej trwania się rozrasta, uciska jelita, co może prowadzić do zaparć, a te są jednym z kilku bezpośrednich powodów, które stoją za powiększaniem się guzków krwawniczych.

ZOBACZ KONIECZNIE: Wstydliwy problem po porodzie: nietrzymanie moczu

Może uspokoi Cię fakt, że guzki krwawnicze, bo tak również mówi się o hemoroidach, ma absolutnie każdy, a problemy z nimi - jak pokazują medyczne statystyki - co druga osoba. Guzki, z którymi nie ma kłopotu, znajdują się wewnątrz odbytu, są niezauważalne, nie bolą, nie swędzą i mało kto wie o ich istnieniu. Są potrzebne, ponieważ pomagają w czasie pracy zwieraczy. Problem zaczyna się wtedy, gdy coś w okolicy odbytu zaczyna piec, lub swędzieć, a czasem nawet boleć. Warto wówczas uważniej się poprzyglądać całej sprawie, bo może się okazać, że problem stał się wyczuwalny, a nawet widoczny. Guzki, które wypadają z odbytu mają różną wielkość: od główki szpilki do ziarenka grochu. Są jak baloniki  wypełnione krwią. Czasem mniej, a czasem bardziej pełne, a zatem bardziej miękkie, albo też twarde. Czasem może się zdarzyć, że pękną, a Ty na papierze toaletowym możesz zobaczyć krew. Ale spokojnie, nawet ten moment nie jest powodem do paniki. Sytuacja, o której tu mowa, to zwykle pierwszy stopień choroby hemoroidalnej, niegroźny i wyleczalny - zresztą jak wszystkie etapy tego schorzenia.

Musisz także pamiętać, że ciąża wywraca do góry nogami całą gospodarkę hormonalną, a to również nie jest bez znaczenia w kwestii hemoroidów.

Co na hemoroidy w ciąży

Jeśli Twój ginekolog ich jeszcze nie zauważył, powiedz o tym na kolejnej wizycie, lub po prostu idź do lekarza pierwszego kontaktu i dowiedz się, co ha hemoroidy w ciąży może pomóc. W okresie ciąży można je łagodzić niektórymi maściami lub czopkami. Ważne, byś nie kupowała maści na własną rękę, lecz z wskazania lekarza - to zawsze bezpieczniejsze dla płodu.  Kuracja trwa około tygodnia lub dwóch i zazwyczaj na długo przynosi spokój. Na długo, ale zwykle nie na zawsze, ponieważ hemoroidy - jeśli już się pojawią - lubią wracać. Chcąc temu zapobiec, warto pilnować kilku rzeczy.

kliknij i zobacz kołyski dla niemowląt w najniższych cenach

Hemoroidy w ciąży i po niej. Gdy nie pomagają środki z apteki

Niestety - to, że ciąży hemoroidów nie było, nie oznacza, że się nie pojawią po porodzie. Problem często narasta i wtedy może się okazać, że maści i czopki już nie rozwiązują problemu. Wtedy warto pójść do proktologa. Aby się z nim umówić, potrzebne jest skierowanie od lekarza pierwszego kontaktu. Wizyta powinna jednak odbyć się dopiero w momencie, gdy czujesz, że Twoje ciało doszło do siebie po porodzie, a rany, np. w okolicy krocza, już się wygoiły.

Wizyta u proktologa nie jest jedną z tych, o której marzymy i za którą będziemy tęsknić. Ale dziś, zwłaszcza w nowoczesnych przychodniach, odbywa się coraz częściej z poszanowaniem intymności, w dobrej atmosferze, dzięki czemu łatwiej jest zapanować nad wstydem i zażenowaniem. Badanie odbywa się w mało komfortowej pozycji na kolanach i łokciach. W tym czasie lekarz ogląda okolice odbytu, oraz bada je dłonią  (per rectum) lub przy pomocy urządzenia, dzięki któremu widzi wnętrze odbytu. Badanie nie trwa długo - około 5 minut i nie boli, choć nie jest przyjemne. Po takiej wizycie lekarz ocenia problem i stawia diagnozę. Często, zwłaszcza w kilku pierwszych stadiach choroby wystarczają, globulki, właściwa dieta i włączenie sportu. Czasem zaleca się jednak  zabieg: „gumkowanie" ( zaciśnięcie guzka gumką - bez dopływu krwi wysusza się i odpada), nakładanie szwów (metoda podobna do „gumkowania", ale lekarz używa rozpuszczalnych szwów), laser (okolice odbytu są nagrzewane, a guzki usuwane), czy zabieg chirurgiczny (lekarz usuwa guzki wycinając je). Niemal wszystkie te zabiegi, poza chirurgicznym, są bezbolesne i nie wymagają znieczulenia,  leżenia w szpitalu, ani długiej rekonwalescencji. Zaraz po zabiegu można wrócić do normalnej aktywności.