Konto bankowe dla dziecka. Jak założyć?

W naszej szkole istnieje jeszcze coś takiego, jak klasowa skarbonka, choć nazywa się inaczej: szkolna kasa oszczędności. Rzecz w tym, że nikt nie chce tam oszczędzać, bo ani to nie są pieniądze na wspólne wypady, np. do kina, czytelni czy choćby na kręgle, ani też nikt poza skarbnikiem i Panią wglądu w oszczędności nie ma.

ZOBACZ KONIECZNIE: Dziecko chce żeby mu...płacić za sprzątanie pokoju. Dobry czy zły pomysł?

Konto bankowe dla młodzieży. Po co?

Konto bankowe dla dzieci. Nasze zasady

Na pytanie: chcesz mieć własne konto, odpowiadać nie musiał, gdyż błysk w oku, jaki dostrzegliśmy, był większy od tego, gdy dostał rower, a nawet i X-boxa. Ale i tak szybko rzucił się na szyję i do odpowiedzi, która brzmiała: - Tak! Naprawdę? Własne? Z kartą i moja kasą? Gdy dostał na wszystkie pytania wyłącznie pozytywne odpowiedzi, był gotów wykonać wszystko, czego nie mogliśmy doprosić się od tygodnia: sprzątanie pokoju, dodatkowe zadanie z polskiego, umycie korków po ostatnim turnieju, nawet kuwetę kota posprzątał.

- Jeśli taki jest efekt, załóżmy mu awansem, od razu 3 konta - pomyśleliśmy z Tatą, ale po krótkiej wymianie porozumiewawczych spojrzeń, które miały dowodzić, na jak trafną i fantastyczną edukacyjną drogę wkroczyliśmy, przystąpiliśmy do  tzw. „navi”, czyli sposobu poruszania się w nowej, tym razem ekonomicznej przestrzeni Młodego Człowieka.

Zasady korzystania z konta dla młodzieży:

1. Musimy ustalić miesięczną składkę, którą będziemy przelewać Ci na konto.

2. Karta do bankomatu jest wyłącznie Twoją własnością, raczej nikomu się jej nie pożycza.

3. Jak wydasz na lizaki, gumy, emenemsy i karty piłkarskie, stracisz od razu wszystko.

4. A jak stracisz wszystko, to nie licz, że mama i tata ci coś dorzucą. Nie dorzucą, będziesz goły! W czasie głoszenia przykazań, nieoczekiwanie padło pytanie: „A może Siostra K. dołoży, albo Brat M.?” - Zamiast dodatkowych źródeł wsparcia, licz swoje pieniądze - padła odpowiedź nie najlepsza, ale z zaskoczenia w końcu.

5. Stawiaj sobie w każdym miesiącu cele: na co oszczędzasz, ile na to przeznaczasz, a ile jest na przyjemności. No i na tzw. czarną godzinę ( dodał szybko pragmatyczny Tata).

Po tym przykazaniu widzieliśmy już totalne znudzenie na twarzy Młodego, na własnych zresztą też. Wtedy przystąpiliśmy do wypełniania wniosku przez internet. Ożywienie przyszło natychmiast ( „Ale Tato, na serio będzie na moje imię i nazwisko? I z profilem osobistym, że będę mógł zrobić Ci przelew, lub ustalić limit?”

Jak założyć konto bankowe dla dziecka przez internet?

Konto założyliśmy dość szybko i pozwólcie, że w szczegóły wdawać się nie będę, ale uwierzcie na słowo: założenie konta bankowego dla dziecka jest dziecinnie proste, bank prowadzi za rękę, na miny w postaci tzw. dodatkowych produktów trzeba uważać, ale odrobina rozsądku wystarczy w zupełności, by je ominąć i w zasadzie tylko na kartę trzeba poczekać - idzie tradycyjnie, czyli pocztą.

Radość była ogromna, choć z pewnym uczuciem niedosytu wynikającego oczywiście z braku karty. Zanim przyszła, do listy pierwszych kazań, dołożyliśmy kolejne, jedne bardziej szczęśliwe, innych szybko się powstydziliśmy i wolimy zapomnieć. Czas oczekiwania wypełniliśmy śmiganiem po internetowym profilu Młodego Człowieka. - „ Jaaa, mogę Ci wysłać kasę!” „ Mogę mieć stałe zlecenie!” „Mogę ustalić limit, o i nawet mogę mieć debet….”  - ekscytował się młody. Przy debecie zatrzymaliśmy się szybko i na dłużej, żeby wytłumaczyć, że debet to normalny dług i to jeden z tych najgorszych, bo sobie to oddaje się najmniej chętnie i generalnie to Mama z Tata od razu Cię, Drogie Dziecko tej możliwości pozbawią, żeby nie kusiło. Uffff, nie upierał się.

Konto bankowe dla dziecka uczy oszczędzać

Karta przyszła. Nosi ją najdumniej ze wszystkich rzeczy w portfelu. Kontroluje notorycznie stan konta, sam ściągnął aplikację, która pozwala również płacić telefonem („Wiesz Tato, jakbym karty zapomniał, to zawsze mam inne rozwiązanie” Wow!). Niczego nie nauczył się liczyć tak szybko, jak pieniędzy na koncie. Raz nawet pożyczył piątaka koledze, robiąc mu przelew na jego konto i przyznał się, że negocjował małe oprocentowanie, ale później, ze względu na sentyment do kumpla, odpuścił. Wraz z założeniem konta bankowego młody zaczął też...oszczędzać. Wiemy, bo oczywiście systematycznie to konto podglądamy.

A najfajniejsze było, jak którejś soboty wstał, skrzywił się, że pieczywa nie ma i rzucił: „ idę po bułki’. - „ Kup kilka i jeszcze chleb żytni, ile dać Ci kasy?” - „ Nie, spoko, nie trzeba, mam jeszcze swoją”.

Pal licho, że na koncie rośnie. Ważniejsze jest to, że serce rośnie!

Autorka: Katarzyna Berg