Data publikacji:
Onanizm u dziecka 8-letniego – co rodzice powinni wiedzieć?
Masturbacja dziecięca niemal zawsze budzi u rodziców głęboki niepokój. W naszych wyobrażeniach kilkuletnie dziecko powinno być niewinne, z czym kłóci się sprawianie sobie przyjemności poprzez drażnienie narządów płciowych. Na szczęście w większości przypadków nie ma się czym martwić – onanizm dziecięcy jest naturalnym zjawiskiem, które pozbawione jest seksualnej „otoczki”. Sprawdź, co robić, gdy dziecko się onanizuje, jak rozmawiać z nim o intymności i kiedy warto skonsultować zachowanie dziecka ze specjalistą.
Onanizm dziecięcy – dlaczego dziecko się masturbuje?
Onanizm dziecięcy jest zjawiskiem, które niepokoi rodziców, jednak – jak wielokrotnie podkreślają specjaliści, zupełnie niepotrzebnie. Okazuje się, że jest to zjawisko występujące naturalnie, w większości przypadków pozbawione otoczki seksualności i stanowiące reakcję na odczuwaną przyjemność.
Nie każdy wie, że masturbacja dziecięca może występować już u… niemowląt. Wystarczy, że dziecko będzie miało na sobie trochę za ciasne śpioszki, by doszło do pobudzenia narządów płciowych i pojawienia się przyjemności. Niemowlę w naturalny sposób zaczyna powtarzać zachowanie, by ponownie dostarczyć sobie miłego bodźca – ponownie jak w przypadku wszelkich innych zadowalających czynności.
Należy wyraźnie zaznaczyć, że onanizm dziecięcy u małych dzieci nie ma charakteru seksualnego. Jest jedynie przyjemnością, dokładnie tak jak kołysanie przez mamę czy bycie głaskanym po główce. Tego typu zachowanie nazywamy masturbacją rozwojową, czyli wpisaną w naturalny rozwój i zupełnie nieszkodliwą.
Masturbacja dziecięca – inne rodzaje
Poza masturbacją rozwojową wyróżnia się jeszcze dwa rodzaje onanizmu dziecięcego: eksperymentalny oraz instrumentalny.
Masturbacja dziecięca eksperymentalna charakteryzuje się poszukiwaniem przez dziecko nowych doznań. Gdy kilkulatek odkrywa, że pobudzanie narządów płciowych wywołuje przyjemność, może spróbować stymulować je w zupełnie nowy sposób – np. dziewczynka może zacząć wkładać sobie przedmioty do pochwy, a chłopiec – nakładać na penisa różnego rodzaju obręcze (np. pierścionek).
Przyczyną masturbacji eksperymentalnej jest naturalna ciekawość – nie jest to zatem zjawisko, które powinno szczególnie niepokoić rodziców. Należy jednak pamiętać, że rozmowa z malcem jest niezbędna, ponieważ eksperymentując w ten sposób, bardzo łatwo może on zrobić sobie krzywdę – nie tylko poprzez mechaniczne uszkodzenie ciała, ale także poprzez wywołanie zakażeń bakteryjnych.
W przeciwieństwie do poprzednio omówionych, onanizm dziecięcy instrumentalny jest już zjawiskiem nienaturalnym. Jak sama nazwa wskazuje, masturbacja jest wówczas dla dziecka narzędziem, dzięki któremu osiąga on cele inne niż przyjemność – może być to na przykład uwaga zapracowanych na co dzień rodziców.
Onanizm u dziecka 8-letniego – jak reagować?
Niezwykle ważne jest, aby na reakcja na onanizm u dziecka 8-letniego czy w podobnym wieku była właściwa – ta nieprzemyślana i impulsywna może bowiem rzutować na późniejszy rozwój psychoseksualny dziecka.
Do reakcji niewskazanych należą:
To, co należy zrobić, to spokojna rozmowa z dzieckiem. Należy je zapewnić, że jego zachowanie jest naturalne („Rozumiem, że czujesz przyjemność i dlatego to robisz, każdy tak ma”). Jednocześnie trzeba wyjaśnić dziecku, że to, co robi, to zachowanie intymne, takie jak robienie siusiu czy kupki – robi to każdy z nas, ale nigdy nie robimy tego przy innych osobach.
Oczywiście może się zdarzyć, że dziecko dość szybko zapomni o rozmowie i np. zacznie onanizować się podczas leżenia na kanapie przy wspólnym oglądaniu filmu a nawet podczas rodzinnej zabawy urodzinowej. Pamiętając, że masturbacja dziecięca jest naturalnym zjawiskiem, a dzieci mają prawo zapominać o ustaleniach z rodzicami, delikatnie odwracamy uwagę malca albo prosimy go na bok i przypominamy o intymności.
Onanizm dziecięcy – kiedy warto skonsultować się ze specjalistą?
Czy onanizm u dziecka 8-letniego jest wskazaniem do rozmowy ze specjalistą? Niekoniecznie. Jeśli nie niepokoi nas sposób pobudzania narządów płciowych czy inne zachowania malca, wystarczy kilka rozmów o tym, czym jest intymność i jakie zachowania wchodzą w jej zakres. Masturbacja dziecięca rozwojowa najczęściej z czasem zanika, by ponownie pojawić już w okresie nastoletnim (wówczas ma już charakter seksualny).
Do psychologa dziecięcego warto udać się natomiast wtedy, gdy:
Zdjęcie: Envato Elements
Polecamy:
Jakie legginsy dziewczęce wybrać?
2024-11-21
Dlaczego dzieci tak bardzo lubią tatuaże zmywalne?
2024-11-15
OCZYwista sprawa – jak dbać o zdrowy wzrok u dziecka?
2024-11-11
Poród w 15 minut? To możliwe – szybki poród w drugiej ciąży
2024-11-04
Przegląd najciekawszych filmów dla młodzieży – co warto obejrzeć?
2024-10-28
Najlepsze zestawy ciastoliny – dlaczego warto kupić dziecku?
2024-10-21