Zatrucie pokarmowe u dzieci: rozpoznanie i postępowanie

Dolegliwości żołądkowo-jelitowych u dzieci nigdy nie należy lekceważyć. Przedstawiamy kilka przydatnych wskazówek, które pozwolą rozpoznać objawy zatrucia pokarmowego u naszej pociechy.

Dziecko nie skarży się na ból brzucha, ale jest osowiałe, marudzi przy obiedzie i nie chce jeść, chociaż wcześniej trudno było nazwać je niejadkiem? To najprawdopodobniej oznaki zatrucia pokarmowego wywoływane przez wirusy i bakterie. W tym przypadku objawy powinny ustąpić już po kilkunastu godzinach, natomiast jeśli zakażenie ma charakter bakteryjny, może utrzymywać się nawet kilka dni. Zatruciu pokarmowemu towarzyszą zawsze ból brzucha i nudności, a niekiedy też gorączka.

Zepsuta żywność nie zawsze winna

Zatrucie pokarmowe u dzieci najczęściej jest spowodowane przez nieświeżą żywność, w której tworzą się bakterie i wirusy. Stąd też nie należy podawać dzieciom jedzenia, które przekroczyło termin przydatności do spożycia choćby o kilka dni. Stara żywność to główny, ale nie jedyny winowajca. Niekiedy dolegliwości żołądkowe u naszych pociech mogą zostać wywołane przez kontakt z osobą będącą nosicielem wywołujących je patogenów lub podczas zabaw ze zwierzętami.

Jak reagować?

Kiedy udać się do lekarza? – Bezwzględnie należy odwiedzić pediatrę, gdy u dziecka zatruciu towarzyszy gorączka, zauważymy u malca suchość języka i apatię (oznaki odwodnienia). W pozostałych wypadkach możemy zastosować terapię domową, aczkolwiek musimy cały czas kontrolować stan pociechy i szybko zareagować w sytuacji jego pogorszenia.

Gdy dziecku przytrafi się zatrucie pokarmowe, niezwłocznie musimy odstawić wszystkie posiłki. Należy jednak dopilnować, aby mały pacjent regularne pił przegotowaną wodę lub gorzką herbatę, co pozwoli uniknąć odwodnienia organizmu – to najbardziej niebezpieczne powikłanie związane z zatruciem pokarmowym. W żadnym wypadku nie należy podawać dziecku leków przeciwwymiotnych, ponieważ zwracanie treści żołądkowej, chociaż należy do mało przyjemnych doświadczeń, pozwala na szybsze oczyszczenie ustroju ze szkodliwych substancji.

Gdy stan pociechy zaczyna się poprawiać, możemy zacząć podawać jej lekkostrawne posiłki, np. kleiki oraz probiotyki, aby uregulować funkcjonowanie układu pokarmowego. Dopiero w kolejnych dniach na talerz małego pacjenta mogą trafić gotowane warzywa i mięso. Powrót do zwyczajowej diety możliwy będzie dopiero wtedy, gdy wszystkie objawy ustąpią.

Jak zapobiegać?

Wystarczy stosować się do kilku prostych zasad.