Czy druga ciąża jest lżejsza od tej pierwszej? Trudno powiedzieć. Każda ciąża jest inna, bo potrzeby przyszłej mamy i zarodka, a potem płodu są różnie nasilone. Jedno jest pewne. Każda ciąża jest dużym obciążeniem dla przyszłej mamy, dlatego warto wiedzieć, jak przygotować się do kolejnej, jeśli planujesz w najbliższym czasie powiększenie rodziny. Sprawdź, kiedy można zajść w ciążę po porodzie naturalnym, kiedy po poronieniu i kiedy po cesarskim cięciu. Dowiedz się, czy konflikt serologiczny jest groźny dla przebiegu drugiej ciąży i jaki wpływ na zajście w ciążę ma laktacja.
Druga ciąża po cesarskim cięciu jest jak najbardziej możliwa, ale nie od razu. Macica zostaje nacięta, a potem zszyta. Konsekwencją tego jest powstanie blizny, która ma słabszą strukturę niż mięśnie macicy. Stąd lekarze zalecają, że musi minąć przynajmniej 1-1,5 roku od ostatniego cięcia, by móc starać się znów zajść w ciążę. Jeśli zajdziesz w ciążę wcześniej, niż jest to zalecane, nie panikuj! Specjalista sprawdzi za pomocą USG, czy rana się już zagoiła i czy zarodek zagnieździł się w pobliżu blizny po cesarskim cięciu.
Niektóre kobiety otrzymują zalecenia, by wstrzymać się z planem powiększania rodziny nawet na 2-3 kolejne lata po cesarskim cięciu. Jest to związane ze zwiększonym ryzykiem poronienia wskutek niezdolności macicy do przyjęcia zarodka. Dotyczy to kobiet, które przeszły operacje dróg rodnych w przeszłości, miały stwierdzone ciąże pozamaciczne (niekiedy) oraz tych, u których stwierdzono nieprawidłowe gojenie się linii cięcia macicy po cesarskim cięciu.
Lekarze zalecają, by drugą ciążę planować 12-18 miesięcy po pierwszym porodzie. Jest to związane z tym, że organizm matki musi się odpowiednio zregenerować. Chodzi tutaj nie tylko o przywrócenie miesiączkowania i regenerację macicy, ale też o kwestię mentalną. Zostanie rodzicem to ogromna zmiana, do której należy się odpowiednio przygotować. Pamiętaj też, że laktacja jest także dużym obciążeniem dla twojego organizmu, a pobudki na karmienie czy przewijanie pieluchy kilka razy w nocy nie sprzyjają regeneracji.
Według badań Światowej Organizacji Zdrowia zaleca się poczekać z drugą ciążą nawet dłużej, bo aż 18-24 miesięcy. Zbyt krótki czas między kolejnymi porodami może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia powikłań podczas ciąży.
Pamiętaj! Organizm każdej kobiety jest inny, dlatego nie ma jednej odpowiedzi na pytanie, kiedy można zajść w drugą ciążę. Jeśli chcesz zostać mamą po raz drugi, skontaktuj się ze swoim ginekologiem i to z nim porozmawiaj o możliwości starania się o kolejnego malucha.
Strata ciąży, niezależnie od czasu jej trwania, jest dla obojga rodziców wielkim ciosem. Oprócz gotowości fizycznej, równie ważna, o ile nie ważniejsza, jest kondycja psychiczna kobiety i mężczyzny. Dlatego, jeśli nie masz z kim porozmawiać o bólu po stracie maleństwa, może warto rozważyć rozpoczęcie psychoterapii? Specjalista pomoże ci się uporać z emocjami i przejść przez żałobę. To, co musisz wiedzieć, to na pewno to, że to nie była twoja wina i nie możesz czuć się odpowiedzialna za to, na co nie miałaś wpływu.
Jeśli zarówno ty, jak i twój partner jesteście gotowi na drugą ciążę po stracie, możecie starać się niedługo po samym poronieniu. Kolejna owulacja powinna mieć miejsce około 2-8 tygodni po poronieniu. Lekarze zalecają jednak, by wstrzymać się z zakładaniem rodziny przez około 3-6 miesięcy po poronieniu (jeśli to możliwe). Właśnie tyle czasu potrzebuje organizm kobiety, by wrócić do pełni sił.
Karmisz piersią, ale chciałabyś już zajść w drugą ciążę? Skontaktuj się w tej sprawie ze swoim ginekologiem. Warto porozmawiać na ten temat także z pediatrą, który oceni, czy dziecko rozwija się prawidłowo i czy twój pokarm powinien być jeszcze podstawą jego diety (rozszerzanie diety malucha rozpoczyna się w 4-6. miesiącu życia).
Musisz wiedzieć, że zajście w ciążę podczas laktacji jest możliwe, ale udaje się to jedynie 30-40% karmiącym. Dzieje się tak, ponieważ organizmy większości (ale nie wszystkich) kobiet uważają, że nie będą w stanie wykarmić dwójki dzieci – pierwszego za pomocą gruczołów mlekowych, a drugiego za pomocą łożyska. Stąd owulacja często występuje dopiero po odstawieniu dziecka lub na sam koniec laktacji, gdy produkujesz już skąpą ilość mleka. To zagadnienie jest dość trudne, ponieważ organizm każdej kobiety jest inny i inaczej reaguje.
Kobiety coraz częściej zachodzą w pierwszą ciążę po 30., 35. i nierzadko także po 40. roku życia. Późne macierzyństwo może być w końcu równie piękne. Pochwalają je psychologowie, ale nie ginekolodzy. Ryzyko wystąpienia chorób genetycznych po 35. roku życiu wzrasta, dlatego warto przeprowadzić badania prenatalne – analizę płynu owodniowego i test PAPP-A. Badania dodatkowe pozwolą wykryć potencjalne zaburzenia na czas i rozpocząć ewentualne leczenie jak najszybciej.
W pierwszej ciąży miałaś bóle głowy i mogłaś jeść bez przerwy ogórki kiszone z lodami, a teraz zasypiasz na siedząco w sklepie z meblami, a od rana walczysz z uporczywymi nudnościami? Każda ciąża jest inna, dlatego możesz się spodziewać, że twoje ciało będzie się zupełnie inaczej zachowywało i będziesz miała kompletnie inne potrzeby niż wcześniej.
Twój brzuch może szybciej rosnąć lub wręcz przeciwnie, może być ledwie widoczny nawet w 4-5 miesiącu ciąży. To wszystko zależy między innymi od ułożenia macicy względem innych narządów wewnętrznych, dlatego nie przywiązuj dużej wagi do wielkości ciążowego brzuszka, jeśli położna czy ginekolog potwierdzili, że jego rozmiar mieści się w prawidłowym zakresie.
Mówi się, że pierwszy poród zawsze trwa dłużej od kolejnych. Poniekąd jest to prawda, ale nie zawsze. Faktycznie, pierwszy etap porodu u pierworódki jest zazwyczaj dłuższy o kilka godzin w porównaniu do tej samej fazy porodu u kobiety, która już rodziła. Nie da się jednak niczego wziąć za pewnik, dlatego nie ma się na co nastawiać – sama zobaczysz, jak twoje ciało zareaguje, gdy przyjdzie czas na drugi poród.
Konflikt serologiczny w drugiej ciąży stwierdza się o wiele częściej niż w przypadku tej pierwszej. Jest to związane z mechanizmem powstawania konfliktu. Do immunizacji dochodzi podczas pierwszej ciąży, a objawy konfliktu serologicznego pojawiają się już w drugiej ciąży.
Kiedyś było to duże zagrożenie, które niejednokrotnie wiązało się z uszczerbkiem na zdrowiu dziecka lub nawet jest śmiercią. Obecnie, dzięki postępowi medycyny i badaniom krwi, konfliktowi serologicznemu można sukcesywnie zapobiec.
Zapobieganie konfliktowi serologicznemu polega na podaniu matce specjalnych immunoglobulin po porodzie lub w czasie ciąży (zazwyczaj między 28 a 30 tygodniem ciąży).