Koniec wakacji, czas na przedszkole. Jak pomóc dziecku w adaptacji?

1 września to trudny dzień, a wrzesień to trudny miesiąc. I to zarówno dla dzieci, które muszą zaufać obcej osobie i odnaleźć się w zupełnie innej rzeczywistości, jak i rodziców - pełnych obaw i lęków, czy i jak maluch sobie bez nich poradzi. Poniżej kilka pomysłów na to, by nieco załagodzić stres i pomóc dziecku w adaptacji.

"Oddaj w ręce pani i wiej, by przypadkiem nie usłyszeć, jak płacze!" - taką radę dostałam, gdy Dziedzic miał pójść po raz pierwszy do przedszkola. Nie zwiałam - najpierw starczałam jak kołek pod salą i nasłuchiwałam, później zajęłam strategiczną pozycję pod oknem i próbowałam zajrzeć, czy aby na pewno dziecku memu nie dzieje się krzywda, aż w końcu, z nieskrywaną ulgą, odebrałam tuż po drugim śniadaniu - tak jak się umówiliśmy wcześniej.

Dziedzic nie potrzebował adaptacji. Pierwszego dnia nawet na nas nie spojrzał - pewnym krokiem wszedł do sali i pobiegł się bawić, następnego dnia i kolejnego to samo (kryzys przyszedł dużo, dużo później - po roku). Były jednak dzieci, dla których rozstanie z mamą albo tatą w szatni było niewyobrażalnym stresem. Co można zrobić w takich sytuacjach?

Adaptacja - jak pomóc dziecku

Większość publicznych placówek, przynajmniej w moim mieście, niestety niewystarczająco dobrze dba o dobrą adaptację - albo organizuje je na kilka tygodni przed rozpoczęciem roku szkolnego, albo nie organizuje wcale. Warto jednak dopytać w swojej placówce, jakie prawa ma rodzic. U nas, po rozmowie z dyrektorką, okazało się na przykład, że może wejść do sali kiedy tylko chce - choć panie nauczycielki sugerowały, że to nie możliwe.

Jeżeli nie do sali - to może chociaż w szatni? Bliskość rodzica w pierwszych dniach może mieć dla dzieci kluczowe znaczenie i jeżeli tylko dziecko tego potrzebuje, a Wy możecie poświęcić swój czas - warto to rozważyć.

Jeżeli w przedszkolu nie było adaptacji, a czujecie, że dziecko może mieć problem z rozstaniem, odwiedźcie placówkę po południu - gdy jest mniej dzieci i panuje większy spokój; oswójcie się z budynkiem, rozejrzyjcie, wejdźcie do sali. Na koniec, oczywiście, wizyta na placu zabaw!

To ważne!