Mruganie oczami u dziecka można rozważyć w kategorii tików nerwowych szczególnie w sytuacji, gdy inne ewentualne przyczyny o podłożu medycznym (wada wzroku, choroby, alergie) zostały wykluczone. Mruganie jest wtedy tikiem nerwowym występujących zwłaszcza w sytuacjach stresowych. Natomiast, sam tik nerwowy jest niczym innym jak reakcją rozładowywania przez układ nerwowy napięcia emocjonalnego. Tiki nie pojawiają się wtedy w ciągu dnia ze stałą częstotliwością, tylko nasilają się w związku z odczuwaniem dużego napięcia. Dziecko nie kontroluje mrugania, a ponadto mogą towarzyszyć temu inne ruchy ciała, między innymi kończyn czy głowy. Tiki takie należy skonsultować i omówić z psychologiem dziecięcym. Bardzo często podjęta terapia przynosi zadowalające efekty, skutecznie pomagając w wyciszaniu tików.