Data modyfikacji:

Wybroczyny u dziecka: jak wyglądają? Skąd się biorą? Jak się ich pozbyć?

Wybroczyny u dziecka nie są tylko defektem natury estetycznej. Powinny wzbudzić czujność rodziców, gdyż zwykle informują, że coś niepokojącego dzieje się w małym organizmie. Wybroczyny są czerwonymi plamkami, które pod wpływem ucisku nie ulegają zblaknięciu. Jest to zasadniczy wskaźnik odróżniający wybroczyny od wysypki czy siniaków. Należy podkreślić to jeszcze raz – wybroczyny nie są wysypką, a jeśli zostaną naciśnięte, nie zblakną.
wybroczyny u dziecka

Wybroczyny u dziecka – jak wyglądają?

Wybroczyny, przypominając wyglądem plamki, przyjmują zwykle kolor czerwony, ale również ciemnoczerwony lub fioletowy. Mając ciemniejszy odcień, wyraźnie odznaczają się na skórze. Ich wielkość osiąga około 3–4 milimetry. Nie wywołują swędzenia, są płaskie, bez grudkowatej postaci, podskórne. Mogą pojawić się w skupisku kilku plamek, ale zdarza się, że obejmują większą powierzchnię ciała. Powstałe plamki są efektem podwyższenia ciśnienia w naczyniach włosowatych, co skutkuje przenikaniem krwinek czerwonych (erytrocytów) przez ścianki naczyń. Wybroczyny mogą być symptomem nadmiernego wysiłku, płaczu, kaszlu, wymiotów, urazów, popularnych infekcji, ale również poważniejszych stanów (niepokojącego stanu krwi, na przykład małopłytkowości czy obniżonego poziomu żelaza, chorób autoimmunologicznych, a nawet sepsy czy białaczki). Same nie ulegają zaostrzeniu, ale stopniowo mogą zwiększać ilość.

Gdzie mogą pojawić się wybroczyny u dziecka?

Wybroczyny pojawiają się w różnych miejscach ciała, raczej rzadko obejmując powierzchnię całego ciała, między innymi na twarzy, w okolicach oczu – na skutek, nadmiernego wysiłku, płaczu, kaszlu, wymiotów, w okolicy dłoni i kostek, na klatce piersiowej i na brzuchu. Zwykle dotyczą skóry, ale zdarza się, że również błon śluzowych. Jeśli pojawiają się w jamie ustnej, między innymi na podniebieniu, mogą być objawem białaczki. Wtedy należy pośpiesznie udać się na konsultację do hematologa.

Wybroczyny u dziecka – jak się ich pozbyć?

Pojawienie się wybroczyn u dziecka nigdy nie wolno bagatelizować, każdorazowo odwiedzając lekarza. W trybie pilnym należy zgłosić się do specjalisty, jeśli wybroczynom towarzyszą osłabienie, gorączka, ból brzucha lub inne niepokojące objawy. Niepokój powinien również wzbudzić stan, w którym wybroczyny nawracają, choć dziecko czuje się ogólnie dobrze i nie ma dodatkowych dolegliwości. Absolutnym minimum jest wykonanie morfologii krwi i skontrolowanie podstawowych wyników, w tym oznaczenie czasu krzepnięcia krwi i płytek krwi. Natomiast, jeśli rodzic zaobserwował, że wybroczyny powstały w wyniku urazów czy otarcia, można przypuszczać, że wybroczyny po kilku dniach znikną samoistnie, nie pozostawiając śladów. Niemniej diagnostyka w pierwszej kolejności obejmuje konieczność wykluczenia dolegliwości dermatologicznych, w tym wysypki. Badania dodatkowe są zlecane w powiązaniu z podejrzeniem pierwotnej przyczyny, czyli echo serca przy objawach sugerujących zapalenie wsierdzia o podłożu infekcyjnym czy posiew krwi w przypadku między innymi szkarlatyny.
Leczenie wybroczyn jest możliwe po wykryciu ich źródła. Jeśli za wybroczyny odpowiada zwiększenie ciśnienia w naczyniach włosowatych (na skutek wysiłku – kaszlu, wymiotów, porodu), nie trzeba od razu podejmować działań. Ważne miejsce zajmuje profilaktyka – pilnowanie odpowiedniej diety czy uzupełnianie witaminy C wzmacniającej naczynia krwionośne. Natomiast, jeśli za pojawienie się wybroczyn odpowiadają leki przeciwkrzepliwe, konieczne jest całkowite odstawienie leku lub przynajmniej zmniejszenie dawki. Gdy wyniki nie są jednoznaczne, a dziecko nie ma dodatkowych objawów, pediatra może zlecić powtórzenie badań, a w zależności od postawionej diagnozy czy wyników badań – skierować do innego specjalisty na dalsze leczenie. Ważne jest, aby postępować zgodnie z zaleceniami lekarza, nie podejmując się działania na własną rękę.
Zdjęcie: Envato Elements
Autor: Anna Chmielewska